Nedense bende 25 yaş fobisi vardı. Geçen sene bu zamanlarda başlamıştı bu korku. Sanki yaş 25 olunca sorumluluklarım daha da artacak yapmam gereken şeyleri yapamadığım da daha çok kötü olacakmışım gibi hissediyordum. Ama dünden bu güne değişen pek bir şey olmadı :)
Derler ya hani insan hissettiği yaştadır diye heh işte bende kendimi 18'imde gibi hissediyorum hala. Böyle hissetmemin diğer bir etkisi de çevre faktörü :) övünmek gibi olmasın ama yaşıma inanmayan insanlar oldukça fazla :D :P
Yaz çocuğu olmanın tek bir dez avantajı var o da doğum günlerinde arkadaşlarınla birlikte olamamak. Sadece bir kere arkadaşlarımla birlikte doğum günümü kutladığımı hatırlıyorum ama bunun iyi olan yanı ise her sene ailemin yanında onlarla birlikte yeni yaşımı karşılıyor olmak.
Bu sene 12 Ağustosta İstanbul'a gelmem gerektiği için ailem bir gün önceden sürpriz yapmak istemiş.
Öğleden sonra maden deresine gidip ailecek piknik yaptık :)
Eve geldikten sonra kuzenim ve kız kardeşim son günleri olduğu için dışarı çıkmamızı istediler. Cafe'ye gidip oturduktan 5 dk sonra babamların sesini duydum. Arkamı dönüp baktığımda annemi, babamı, babaannemi, erkek kardeşlerimi görünce adeta şok oldum :/ hiç ama hiç anlamamıştım bu ciddi anlamda bana sürpriz oldu.
Hepimiz aynı masaya geçtikten sonra birden garson elinde pastayla gelince ben ikinci şoku da yaşadım :D O kadar mı safsın be Pınar diye sorabilirsiniz belki ama o kadar işte :D
Gecenin geri kalanı ise muhabbet sohbet bol kahkahayla geçti ve bir yaşıma da böylelikle girmiş oldum :)
O zaman ne diyoruz?
İyi ki doğdum 25 oldum :) :) :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder